سنقر در شمال شرقی استان کرمانشاه قرار دارد و دارای آب و هوایی کوهستانی و معتدل است. نام سنقر به معنی پرنده شکاری است و در دوران سلجوقی فرماندهان سنقر به آقا سنقر معروف بودند و نامیده می شدند. این شهرستان در دوران شاه اسماعیل صفویه دوم تحت حکومت “سولاق حسین تکلو” بود و در زمان شاه طهماسب اول حکومت سنقر و کلهر در این قلمرو برقرار و به روسای قبایل زنگنه واگذار شد. در دوران حکومت افشاریه و زندیه حکومت سنقر به روسای طوایف کلیایی واگذار شد و پس از “خسرو خان اردلان” والی کردستان به عنوان حاکم این شهر منصوب شد. در زمان حکومت فتحعلی شاه قاجار، پسرس فتح الله میرزا به فرمانداری سنقر منصوب شد و این منطقه سپس با کنگاور، ملایر و تویسرکان ادغام شد و تحت حکومت شیخعلی میرزا، پسر فتحعلی شاه قاجار قرار گرفت. شهرستان سنقر کلیایی در حال حاضر از جمله مناطق جذب و زیبایی استان کرمانشاه است که در دشتی هموار و زیبا در کنار رودخانه قرار گرفته است و باغ ها و نخلستان های زیبایی اطراف آن را احاطه کرده و بدین طریق بر ارزش گردشگری آن افزوده است.
شخصیت های تاریخی سنقرکلیایی
برجسته ترین شخصیت های تاریخی این منطقه از سلسله بیگوند (بقوند) کولیایی هستند و از عشایر برجسته کولیایی می توان از نام هایی چون امیری بیگوند، امجدی بیگوند، فرهنگ بیگوند و قبادی بیگوند که از دوران صفویه تا اواسط قرن بیستم نقش سیاسی و مذهبی پررنگی در این منقطه داشتند نام برد. مشهورترین افراد تاثیر گذار در منطقه سنقرکلیایی می توان از حسن پاشا خان پدر حسینقلی خان امیر امجد و نادعلی خان نام برد. برادر حسن پاشا خان امیر تومان پدر سردار اشرف امیر بیگوند و سالار منصور امجدی بیگوند است که همگی از جمله فرمانروایان شجاع این منطقه در اوایل قرن بیستم به شمار می آیند. آن ها از نوادگان مستقیم شاه عباس دوم صفوی هستند که از نوادگان او سلسله نجیب بیگوند کلیایی تاسیس شده است. این حکام در دوران شاه عباس از اسارت جان سالم به در بردند و به منطقه ای که به نام خود یعنی “کولیا” نامگذاری شده گریختند.
