در سرشماری سال 1385 جمعیت شهرستان سنقر 95904 نفر در 23755 خانواده است و این سرشماری در سال 1390 به تعداد 91935 نفر در 26201 خانوار تغییر پیدا کرده است. در آخرین سرشماری که در سال 1395 انجام شد شهرستان سنقر به 81647 نفر در 25554 خانوار رسید که اکثریت جمعیت این شهرستان را کرد و ترک زبان تشکیل می دهد. در آخرین سرشماری که در این منطقه انجام شده به دو ناحیه، هشت دهستان و دو شهر تقسیم بندی شده است. سال 1390 با ایجاد بخشداری باوله، دهستان باوله و دهستان گاورود از بخش مرکزی جدا شدند.
جمعیت شهرستان سنقر
سال سرشماری | 1385 | 1390 | 1395 |
ناحیه باوله | |||
دهستان آب باریک | 6419 | 5605 | 4328 |
دهستان باوله | 9364 | 9069 | 7114 |
دهستان گاورود | 9512 | 7719 | 5770 |
دهستان فارسینج | 5899 | 5478 | 4364 |
دهستان سراب | 5926 | 5457 | 4452 |
شهر سنقر | 43184 | 44954 | 44256 |
ناحیه کولیایی | |||
دهستان آگاهان | 5061 | 4189 | 3424 |
دهستان کیوانانات | 4095 | 4056 | 3130 |
دهستان سطر | 5160 | 4181 | 3761 |
شهر سطر | 1284 | 1227 | 1048 |
جمع | 95904 | 91935 | 81647 |
شهرستان سنقر از دو عنصر متمایز جمعیتی تشکیل شده است. روستای قلعه فرهاد خان و قروه عمدتا ترک نشین هستند که بنا بر گزارش اجدادشان در زمان تسلط مغولان بر این منطقه از ایران ساکن شدند. مردم ترک زبان سنقر در اصل با گویش سنقری صحبت می کنند. لهجه سنقری که در قلعه فرهاد خان و قروه صحبت می شود با گویش اصلی این منطقه تفاوت دارد.
مناطق دیگر شهرستان سنقر عمدتا کردنشین هستند و اکثر آن ها در اصل کشاورز هستند. روسای کردهای شهرستان سنقر از ایل کولیایی هستند. خان های این منطقه تا اوایل قرن بیستم در دروان حکمرانی قاجار در بخش های کردنشین شهرستان کنترل داشتند. کردهای کولیایی ناحیه سنقر به گویش کردی که شباهت زیادی به گویش کرمانشاهی دارد صحبت می کنند و حداقل 177 روستا در این شهرستان با گویش کولیایی صحبت می کنند و 112 روستا در ناحیه کولیایی این شهرستان قرار دارند.